Prologue

    Był piękny słoneczny dzień. Ptaszki śpiewały, kwiaty zaczynały wychodzić zza białego puchu. Nadchodziła cudowna wiosna. Wielu z nas uwielbia tę porę roku, jednak rodzina Dumberssów ma całkiem odmienne zdanie na ten temat. Kto by jednak się im dziwił? W końcu są to Anioły Ciemności, czyli Upadli, którzy właśnie o tej porze roku tracili podwładnych. Wszystkie istoty, zarówno ludzkie, jak i magiczne, wraz ze zmianą pogody zmieniają swoje nastawienie. O tej porze roku tak jak świat staje się piękniejszy, tak i oni stają się o wiele milsi dla wszystkiego i wszystkich, pomagają sobie nawzajem w jakichkolwiek problemach, mówią miłe słowa, zakochują się. Po prostu wszechświat staje się wtedy krainą dobroci. 

     Dumberssowie muszą za wszelką cenę sprawiać, aby Anioły znów poczuły w sobie zło i powrócili do nich. Niestety nie jest to wcale takie łatwe jak może się wydawać, ponieważ na drodze stają im Stróże Dobra. Właśnie do nich wiosną przybywa najwięcej magicznych istot wraz z poddanymi Upadłych. Dbają oni tam o ład i porządek, pomagają ludziom na ziemi, sprawiają, że Dumberssowie stają się coraz słabsi, aż w końcu doprowadzą do ich unicestwienia na zawsze. Jedynym ratunkiem przed ich zniknięciem byłoby przejście na stronę dobra. Ich serce musiałoby być przepełnione miłością i szczerością.
      W szeregach Jasnych i Ciemnych Aniołów są wszystkie istoty oprócz ludzi. Śmiertelnicy są jedynie pod ich wpływem. Czasami robią złe, a czasami dobre rzeczy. Żadna z istot ziemskich nie jest całkowicie zła, ani całkowicie dobra, dlatego że są oni słabi i szybko zmieniają poglądy. Dobrzy starają się, aby byli mili i uczynni pomagając im, Źli natomiast wykorzystują ich tylko do zabawy działając za pomocą ich naiwności. Tak również postępuje Clarie.

       Clarie należy do rodziny tych złych. Jej serce jest tak okrutne, że wszyscy są pewni jej lojalności wobec rodziny. Błagania ludzi, czy innych stworzeń o litość nie ruszają jej, a wręcz dodają siły do działania. Cierpienie innych sprawia, że jej samopoczucie polepsza się. Dziewczyna posiada nieziemską urodę, którą wykorzystuje na każdym kroku. Żaden mężczyzna nie potrafi oprzeć się jej urokowi. Jej hipnotyzujące brązowe oczy powodowały, że nawet największym twardzielom miękły kolana, a kasztanowe włosy dodawały wszystkiemu jeszcze większego uroku. Dzięki temu posiadała ona wielu sługów, którzy byli na każde jej skinienie. Żaden z nich nie był jednak z nią dłużej niż kilka dni, ponieważ każdy szybko ją nudził, a wtedy ona odsyłała danego chłopaka z kwitkiem powodując jednocześnie u niego potężne załamanie nerwowe. Dziewczyny to nie obchodziło. Najważniejsza była frajda, dlatego też nie miała żadnych przyjaciół. 

      Rodzice Clarie byli zadowoleni z potencjału córki. Cieszyli się, że ona jak każdy członek ich rodziny posiada cudowny dar, który potrafi wykorzystać dla swoich złych celów. Jej matka potrafiła czytać w umysłach śmiertelników, ojciec natomiast potrafił sprawiać wewnętrzny ból swoim wzrokiem. Pozwalało im to na całkowitą kontrolę śmiertelników, ponieważ te umiejętności działały tylko na ludzi. Inne Anioły Ciemności umiały kontrolować ruchy ludzkich kończyn, jednak nie umieli opanować ich umysłów, pozostali potrafili przepowiadać przyszłość, pojawiać się w snach i wywoływać lęk, powodować choroby i wiele, wiele innych rzeczy. Nikt z nich jednak nie umiał zmienić serca śmiertelnika i jego myśli.
     Aniołowie są nieśmiertelni. Upadłych może zabić opanowanie świata przez Dobrych. Oczywiście działa to w obie strony, tak więc opanowanie świata przez Złych sprawia, że umierają Stróże Dobra. Każda z tych grup chce wyeliminować drugą pochłaniając po kolei każdego członka na swoją stronę. Każda z nich wykorzystuje jednak odmienne metody.

~*~

        Pewnego dnia Dumberssowie zaczęli zastanawiać się nad rozwiązaniem ich problemów. Kolejni Upadli odzyskiwali w sobie dobroć i przechodzili na stronę Jasnych Aniołów. Rodzina nie mogła dopuścić do kolejnych strat. Musieli szybko działać, aby zyskać kolejnych poddanych, którzy będą mieli w sobie sporo zła i przezwyciężą w sobie dobro. Stwierdzili, że Źli potrafią wpływać na ludzi. Ich córka Clarie może sprawiać, że śmiertelnicy chcą być blisko niej. Musieli więc to w jakiś sposób wykorzystać. Było to bardzo ryzykowne, ale był to jedyny ratunek, jaki przychodził im do głowy. Próbowali na siłę przeciągać na swoją stronę wróżki, krasnoludki, aniołów i inne magiczne stworzenia. Nie dawało to jednak żadnych określonych skutków. Mieli nadzieję, że ich okrutna córka posłucha chociaż raz starych rodzicieli i pomoże im ratować ich królestwo. Przywołali więc ją do siebie, aby przekonać ją do swojego pomysłu. 

       - Witaj córko - odezwał się ojciec ponurym głosem. - Mamy dla ciebie zadanie. 

      Dziewczyna spojrzała na nich zaskoczona. Rodzice nigdy nie prosili jej o pomoc, przecież to było takie... ludzkie. Dodatkowo przeszkodzili jej w zabawie z jednym ze sługów. Musiał więc być to spory problem skoro postanowili zwrócić się do niej i narazić się na jej gniew, który czasami potrafił przerodzić się w straszną burzę. 

       - Co się stało? - odezwała się spoglądając na paznokcie u swoich dłoni.
     Starała się być spokojna. Pomagała jej w tym ciekawość. Chciała wiedzieć o co chodzi rodzicom. W końcu ostatnio rozmawiała z nimi jakoś pół roku temu. 

    - Musimy ratować królestwo, a ty nam w tym pomożesz - powiedziała matka stanowczo. - Wykorzystamy twój dar uwodzenia - dodała po chwili widząc lekceważenie problemu przez dziewczynę. 

       - Niby jak? Mam wam przyprowadzić śmiertelników? - zapytała Clarie śmiejąc się.
      Prośba rodziców wydawała się jej absurdalna. Chyba całkowicie zgłupieli skoro chcieli mieć w swoich szeregach ludzi - istoty całkowicie uległe, które zmieniały zdanie gdy tylko ktoś zaproponował im coś ciekawego. Dlatego też dziewczyna czekała na zaprzeczenie ze strony towarzyszy i ciekawy plan.

       - Tak - odpowiedzieli jednocześnie rodzice.
       Ta odpowiedź jeszcze bardziej ją zaskoczyła. Miała ochotę wybuchnąć śmiechem, z trudem się powstrzymywała. Chciała usłyszeć dalszy rozwój tej rozmowy.

      - Myślicie, że uda się wam zbudować armię ze śmiertelników?! - wykrzyknęła, jednak po chwili dodała. - Okej. Pomogę wam. Przynajmniej będę miała niezłą zabawę, kiedy rozczaruję tych wszystkich mężczyzn. 

       Dziewczyna wątpiła w powodzenie planu. Jednak lubiła patrzeć na rodziców kiedy ich plan nie wypalał. Przy okazji mogła przeżyć kilka nie zapomnianych przygód. Wbrew pozorom lubiła przebywać na ziemi, ponieważ ludzie byli tak naiwni i zawsze dawali się podejść na jakiś dziki, tani podryw. Gdy na końcu zostawiała ich widok miny zawiedzionego chłopaka był bezcenny. I to właśnie dlatego to wszystko robiła.

~*~

      Cześć. Czas na kolejną historię mojego wymysłu. Mam nadzieję, że spodoba się tak samo jak poprzednie. :) Prolog króciutki, jednak to tylko wprowadzenie do fabuły. Czekam na ciekawe opinie i oceny. Jeszcze nie wiem co kiedy będę dodawała rozdziały, ale na pewno nie będziecie musieli zbyt długo czekać. Moja głowa jest pełna pomysłów, które muszę spisać. No to do następnego! :*